Bram
En toen kwam Bram.
De geschiedenis:
Rond mijn zestiende kwam ik in aanraking met de basset van de buurvrouw, Grok een grote reu en helemaal grijs.
Ik was daar helemaal gek mee.
Vrijwel ieder dag zag ik ze lopen, de oude buurvrouw met de oude basset.
Wanneer ik ooit op mezelf woon en de omstandigheden zijn goed, dan wil ik een Basset, dacht ik toen.
En de Basset kwam er, Droopy een verwaarloosd teefje uit Belgie van ongeveer 4 maanden oud.
Ik had toen al twee langharige teckels Lady en Cathy van 4 en 1 jaar oud.
Droopy had slecht te eten gehad en was daarom sterk vermagerd.
Ze kon niet goed staan.
Ze werd probleemloos door de teckels geaccepteerd en eenmaal weer aan normaal eten gewend groeide ze uit tot een mooie flapoor.
Toen Droopy 12 was overleed de laatste teckel Cathy, (beide teckels zijn 13 jaar geworden) en werd ze hangerig.
Geen fut en eetlust meer, en de hele dag maar een beetje liggen.
Na overleg met de dierenarts besloten om er weer een tekkel(pup)Rakker bij te nemen en dat was een schot in de roos. Binnen een dag at ze weer en liep ze weer met opgeheven staart rond.
De pup vond het op haar beurt fijn om tegen Droopy aan te kruipen.
We waren eerst bang geweest dat een pup voor onze Droop te druk zou zijn maar wanneer onze oude Droop lag te slapen, dan kroop Rakker erbij.
Het was een feest om die twee bezig te zien, ze waren onafscheidelijk.
In die tijd leerde ik mijn vrouw kennen en dat vond Droopy maar zozo.
Op de bank kwam zij er tussen zitten en blafte als we elkaar omhelsden.
Maar dit was snel bijgedraaid en Droopy werd ook dikke maatjes met haar.
Toen Rakker 4 jaar was begon het met Droopy wat minder te worden en uiteindelijk ging het niet meer.
Ze was lichamelijk op.
Ze werd ruim 16 jaar en is nooit ziek geweest de goeie ziel.
Droopy was weg, wat een leegte, vreselijk.
Na een tijdje toch weer eens gaan kijken naar een Basset al voelde ik me eigenlijk wel een verrader tegenover Droopy.
Uiteindelijk besloten om een pup te nemen ook weer een teefje, Goofy.
Gedurende de rit na het ophalen van Goofy lag Rakker verwensingen uit te spreken en probeerde in de auto zover mogelijk weg te gaan liggen.
Thuisgekomen verkende Goofy struikelend over haar oren haar nieuwe wereld en na gewenning was het een goed duo, al is de band van Rakker met Goofy altijd minder geweest als met Droopy.
Vorig jaar november hebben we Rakker op 14 jarige leeftijd moeten laten inslapen omdat haar nieren het af lieten weten.
Inmiddels had ik Basset Herplaatsen via Google gevonden en daar keek ik regelmatig naar.
We dachten erover om er nog een oudere basset bij te nemen.
Voor het overlijden van Rakker nog een keer naar Page geïnformeerd die op de site van Basset Herplaatsen stond maar die was al gereserveerd en toen een tijdje niets gedaan.
En toen zag
ik hem ineens op Basset Herplaatsen, een beetje treurige blik die Bram.
Ik was eigenlijk gelijk verkocht.
De moeilijkheid was alleen Goofy, want die was na het wegvallen van Rakker heel vervelend naar andere honden.
Na enig wikken en wegen hebben we toen toch naar Bram geïnformeerd en zijn naar het opvangadres in Groningen gereden.
Na een hartelijk welkom door Miriam, de vrouw op het opvangadres, konden we Bram zien.
Daar was de jongen met de treurige blik in werkelijkheid.
Bij de picnicktafel zette hij zich aan onze voeten en liet zich makkelijk aanhalen.
Na de koffie stelde Miriam voor om een eindje te gaan lopen met Bram, de overige honden van Miriam, en onze Goof.
Goofy was al die tijd heel zenuwachtig geweest maar kalmeerde aan het begin van de wandeling.
Tijdens de wandeling waren er geen conflicten en op een bepaald moment bleef een basset van Miriam achter (Tante Jans, ze had brood ontdekt bij een visser)) en was Miriam genoodzaakt haar te gaan halen.
Haar overige honden volgden haar ook, behalve Bram, die bleef bij ons snuffelen.
Na de wandeling hebben we Bram in onze auto meegenomen naar het huis van Miriam en daar na overleg met haar besloten om het met Bram te proberen.
Tijdens de rit naar huis zijn we nog een aantal malen gestopt en Bram gedroeg zich heel rustig.
Thuisgekomen hebben we hem op zijn gemak samen met Goofy om het huis laten scharrelen en onze loslopende kippen liet hij ook ongemoeid.
Inmiddels is hij aardig thuis en komt hij een beetje los.
Wanneer je weg bent geweest wordt je uitbundig door Goofy en Bram begroet en nadat je bent gaan zitten plakt hij direct tegen je benen aan om aangehaald te worden.
Hij is ook waaks, bij een geluid wat hij niet kent is hij direct alert en slaat soms aan met zijn diepe basstem.
Een geluid, prachtig gewoon.
We zijn een week naar een huisje in Duitsland geweest en daar was hij bij binnenkomst in dat huisje erg zenuwachtig en bleef maar om ons heen draaien hetgeen na een uurtje of wat verdween.
Hij is een goede loper, Goofy was veel lopen gewend maar van hem wisten we natuurlijk niet veel.
“s Avonds waren ze beiden moe en was het een gesnurk dat het een lieve lust was.
Het leek wel of er twee kerels lagen te slapen.
We hebben Bram nu ruim 2 maanden bij ons en het is alsof hij er altijd bij geweest is.
Goofy is inmiddels ook wel aan hem gewend alleen met het eten geven, en met eten in het algemeen is het even oppassen geblazen.
Goofy wil dan nog wel eens naar hem uitvallen maar dat deed ze vroeger ook met Rakker.
We zijn heel gelukkig met onze jongen en willen langs deze weg ook een ieder van de Stichting Basset Herplaatsen en Miriam bedanken voor het vertrouwen waardoor we Bram bij ons konden nemen.
Voor de volledigheid, Goof is 11 en Bram is 8.
Bart en Willy.